Kilka dni temu nauczyciel języka polskiego zadał mojej klasie pracę domową na temat zachowywania się w stosunku do osób niepełnosprawnych. Na początku temat wydawał mi się dość trudny do opisania, ale im więcej czytałam o niepełnosprawności, tym łatwiej było mi o niej napisać. Właśnie dlatego postanowiłam też podzielić się tą wiedzą z Wami, bo uważam, że w dzisiejszych czasach niepełnosprawność nie powinna być już tematem „tabu”.
Osoby niepełnosprawne to osoby posiadające swoje rodziny, pracę, zainteresowania, a także swoje problemy i radości. Jak każdy z nas, choć bardziej w sposób szczególny, zwracają one uwagę na to, jak się o nich mówi. Powodem tego jest fakt, iż ze względu na swoją chorobę już w pewien sposób odróżniają się od osób sprawnych. Dlatego też oczekują od innych mówienia o sobie z szacunkiem. Nazywanie osoby niepełnosprawnej „kaleką”, „inwalidą” lub „głuchą” może być dla niej obraźliwie i taka osoba może poczuć się urażona. Pamiętajmy zatem, że to jak zwracamy się do osób, które utraciły w pewnym stopniu swoją sprawność, jest naprawdę ważne zarówno dla budowy ich samooceny, poczucia akceptacji swojej niepełnosprawności, ale także dla ich prawidłowego funkcjonowania wśród różnych grup społecznych.
Przebywanie w towarzystwie osób niepełnosprawnych wcale nie musi wiązać się z uczuciem skrępowania czy też niezręczności. To, że niepełnosprawność wymaga odpowiedniego traktowania takich osób nie oznacza, że powinniśmy unikać kontaktu wzrokowego z nimi. Podstawową zasadą jednak w kontakcie z osobami niepełnosprawnymi jest zakaz wyśmiewania się z nich. Odmienność wszystkich osób niepełnosprawnych jest wynikiem choroby i należy traktować je poważnie, z odpowiednim szacunkiem, a nie piętnować je i wytykać palcami.
Podsumowując, pamiętajmy, aby być uprzejmymi i miłymi w stosunku do osób niepełnosprawnych. Nie szufladkujmy nikogo, bo każdy człowiek jest inny i wymaga indywidualnego traktowania. Uśmiechajmy się, interesujmy się szczerze i bądźmy otwarci w rozmowie. Nie faworyzujmy nikogo ze względu na niepełnosprawność, ale też nie udawajmy, że jej nie dostrzegamy. Pamiętajmy, że niepełnosprawność mogła, a nawet może przydarzyć się każdemu z nas.
